Ε.Κ.Κ.Ε.

Να απαλλαγούμε από τη σκουριά των ιδεών της ήττας και της υποταγής!

  Η ομιλία του σ. Αποστόλη Καπετανάκη στην εκδήλωση της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου για το Πολυτεχνείο

50 χρόνια έχουν περάσει και η φλόγα της ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ δε λέει να σβήσει.

Χρόνια τώρα προσπαθούν συστηματικά και μεθοδευμένα να πνίξουν, να οδηγήσουν στον εκφυλισμό και να ενταφιάσουν οριστικά, να τελειώσουν πια με τα μηνύματα και το κοινωνικό κάλεσμα του Πολυτεχνείου. Κι όμως, η φλόγα της εξέγερσης του Νοέμβρη έχει αναδειχτεί σε κορυφαία αξία και κατάκτηση της νεότερης ιστορίας του λαού μας, ικανή να ενώνει και να εμπνέει απέναντι στα αντιδραστικά σχέδια και στην αλαζονεία ντόπιων και ξένων καταπιεστών και εκμεταλλευτών των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Μας έλεγαν τότε «Πού πάτε; Η αμερικανόδουλη χούντα είναι παντοδύναμη». Και όμως, με τη λαϊκή εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 η εικόνα της παντοδυναμίας των ισχυρών της εποχής κατέρρευσε και άνοιξε ο δρόμος για την ανατροπή της χούντας.

Πίσω από τη μάσκα του προέδρου της Δημοκρατίας ήθελαν να οικοδομήσουν ένα καθεστώς συνταγματικού κοινοβουλευτικού φασισμού. Η φάρσα του δημοψηφίσματος, η αμνηστία, η αλλαγή παλιών καραβανάδων και η ανάθεση της εντολής στον τσαρλατάνο Μαρκεζίνη δεν ήταν τίποτε άλλο παρά το φτιασίδωμα της ανοιχτής στρατιωτικής δικτατορίας.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Μαρκεζίνης δηλώνει πως «μιας και πλέον πολιτικόν ζήτημα δεν υφίσταται», ο αγώνας μας πρέπει να περιοριστεί «εντός του καθαρού πλαισίου των συνδικαλιστικών αιτημάτων», δηλαδή πάει πια το καθεστώς του φασισμού και ήρθε η δημοκρατία! Με άλλα λόγια, ο Μαρκεζίνης θέλει να νομιμοποιηθεί και τη νομιμοποίηση οι φασίστες θέλουν να την περάσουν και στα πανεπιστήμια.
Προωθούνται τα Νομοθετικά Διατάγματα 93/69, 720/70, 1347/73 (Γκαντώνας), 13/11/73 (Σιφναίος). Το ΝΔ 1347/73 αφορά την πολιτική επιστράτευση εκείνων των φοιτητών που αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς. Το φοιτητικό κίνημα απάντησε με την κατάληψη της Νομικής. Με το ΝΔ 93/69 οι φοιτητές είναι υποχρεωμένοι για κάθε τους ενέργεια να ζητούν την άδεια του Πρύτανη. Με το 13/11/73 (Σιφναίος) ορίζεται ότι τις εκλογές θα τις κάνουν οι αριστούχοι φοιτητές.

Στο φοιτητικό κίνημα υπάρχουν δύο απόψεις: 1) Να γίνουν οι εκλογές με πρωτοβουλίες εκλεγμένων επιτροπών που θα κατοχύρωναν το αδιάβλητό τους (ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ, ΟΜΛΕ, ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ), 2) Να γίνουν οι εκλογές με τα παραπάνω δεδομένα, αλλά κυρίως με απαραίτητη προϋπόθεση να καταργηθούν τα φασιστικά νομοθετικά διατάγματα ως αναγκαίος όρος για τη συμμετοχή σ’ αυτές. Η ΑΑΣΠΕ υιοθέτησε τη γραμμή της αποχής, καθώς χωρίς την κατάργηση των νομοθετικών διαταγμάτων θα νομιμοποιούνταν η χούντα και η νέα κατάσταση.

Στις 25 Σεπτέμβρη η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου απαγορεύει την παμφοιτητική συγκέντρωση. Με πρόφαση «την προάσπισιν του δικαιώματος των φοιτητών όπως μορφωθούν» και ταμπουρωμένη πίσω από το φασιστικό ΝΔ 93/69, κήρυξε την συγκέντρωση παράνομη.

Η «δημοκρατία» του Παπαδόπουλου δεν πρόλαβε καλά καλά να βαφτιστεί και μας συστήθηκε με το πραγματικό της πρόσωπο, το πρόσωπο του φασισμού. Έγινε παμφοιτητική διαδήλωση στους δρόμους της Αθήνας με συνθήματα ενάντια στην αμερικανοκρατία, στον φασισμό και στην επιστράτευση.

Γίνονται συνελεύσεις και συγκεντρώσεις σε όλες τις σχολές. ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Περίπου 1.100 φοιτητές ξεκινούν από τη Νομική για το Πολυτεχνείο.

Η είσοδός τους στο Πολυτεχνείο γίνεται γύρω στη 1-2 μ.μ.Το απόγευμα η κατάληψη είναι γεγονός.

ΠΕΜΠΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Ήμουν εργαζόμενος-σπουδαστής. Δούλευα στο κέντρο της Αθήνας. Πληρώθηκα πρωί πρωί το δεκαπενθήμερο και πήγα στο Πολυτεχνείο. Με τη μέθοδο του αντιπερισπασμού, πήδηξα μέσα από την οδό Στουρνάρη. Τις πρωινές ώρες της Πέμπτης γίνονται γενικές συνελεύσεις των σχολών. Λειτουργεί και η συνέλευση των εργατών-υπαλλήλων. Στις συνελεύσεις των σχολών γίνεται αντιπαράθεση γραμμών για το κατά πόσο η πράξη της κατάληψης ήταν πολιτική και όχι απλώς και μόνο μια ενέργεια πίεσης για τη χορήγηση ελεύθερων εκλογών.

Η κατάληψη ήταν πάνω από όλα ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, κατάληξη μιας σειράς πολιτικών και συνδικαλιστικών αγώνων μας με αντιδικτατορικό, αλλά και αντιφασιστικό, αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο, που αποσκοπούσε κυρίως στο να γίνει πόλος συσπείρωσης για το κατέβασμα του λαού στους δρόμους. Δώσαμε μάχη για να επικρατήσει αυτή η γραμμή και τελικά αυτή αποτυπώθηκε στην ανακοίνωση της συντονιστικής επιτροπής.

Την Πέμπτη το απόγευμα, 50.000 λαού διαδηλώνουν.

Εσωτερική Οργάνωση

1)      ΜΕΣΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: α) τηλέφωνα σε όλες τις πύλες, β) μεγάφωνα στη Στουρνάρη-Τοσίτσα-Πατησίων, γ) ραδιοφωνικός σταθμός

2)      ΤΡΟΦΙΜΑ

3)      ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ-ΙΑΤΡΕΙΟ-ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ

4)      ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ-ΕΛΕΓΧΟΣ

5)      ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΤΙΡΙΩΝ: προστασία του κτιρίου των μηχανολόγων και των χημικών. Φρουρά που απαγόρευε την είσοδο. Φύλαξα περίπου 30 σκοπιές.

6)      ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ-ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ: Οι ώρες μαθαίνονται από τα μεγάφωνα.

7)      ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ

8)      ΟΜΑΔΕΣ ΚΡΟΥΣΗΣ: Οργανώθηκαν το βράδυ της Παρασκευής γύρω από το Πολυτεχνείο.

9)      ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΗ

200.000 λαού διαδηλώνει μέσα στο Πολυτεχνείο. ΕΝΙΩΣΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!

Παρά τις διαφορετικές απόψεις, ένιωσα συντροφικότητα.

ΗΤΑΝ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΛΑΪΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ.

Χωρίς την ενεργή συμμετοχή του κόσμου θα μας είχαν βγάλει έξω σε δύο ώρες.

Το βράδυ της εισβολής του στρατού και της αστυνομίας, βγήκα από το Πολυτεχνείο από τη Στουρνάρη. ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ όχι μόνο την ενεργή συμπαράσταση αλλά και την ενεργή συμμετοχή του λαού.

Εμείς χτυπούσαμε τα κουδούνια στις πολυκατοικίες για να ανοίξουν ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΒΟΥΙΖΑΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΕΣ (τα κουδούνια). Μπαίναμε μέσα και μας άνοιγαν τις πόρτες να κρυφτούμε.

Στην πολυκατοικία όπου μπήκα, μας άνοιξε την πόρτα ένας κύριος (δικηγόρος πρέπει να ήταν). Ήμασταν περίπου σαράντα άτομα.

Το πρωί βγήκα στους δρόμους των Εξαρχείων. Οι εφημερίδες έγραφαν ότι κηρύχτηκε στρατιωτικός νόμος.

Δεν κοίταξα αριθμό και όνομα στο κουδούνι αυτού που με φιλοξένησε για να τον προστατεύσω.

Σταμάτησε ένα αυτοκίνητο με έναν άντρα και τρεις κοπέλες. Στην κατάσταση που ήμουν, οι μπάτσοι θα με συλλάμβαναν σίγουρα. Με ρώτησε ο οδηγός αν ήμουν μέσα στο Πολυτεχνείο. Του απάντησα καταφατικά και του είπα να με πάει σπίτι μου στο Νέο Κόσμο. Στο σπίτι είχα διάφορες προκηρύξεις (όχι μόνο της ΑΑΣΠΕ και του ΕΚΚΕ). Για ευνόητους λόγους, δεν είπα την ακριβή διεύθυνση, ούτε κοίταξα τον αριθμό του αυτοκινήτου.

Μας λένε τώρα: Είμαστε μικροί, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αυτοί είναι μεγάλοι και δυνατοί.

Ο ελληνικός λαός, με τα διδάγματα της πλούσιας και μακράς ιστορίας του, μπορεί να αναμορφώσει και να στήσει τη χώρα στα πόδια της.

Αυτό είναι το μήνυμα του Πολυτεχνείου.

Απέναντι στα δεινά που μας ετοιμάζουν, ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ.

Να γιατί πρέπει να ζήσει και θα ζήσει το Πολυτεχνείο. Για να μας δείχνει το δρόμο της απαλλαγής από τη σκουριά των ιδεών της ήττας και της υποταγής.

 50 χρόνια μετά, σύνθημά μας:

 ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!