Ε.Κ.Κ.Ε.

 της Ελένης Βαφειάδου, υποψήφιας στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Θρίαμβος της Ν.Δ και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της; Ή καταβαράθρωση του έτερου πυλώνα του αστισμού, ήτοι του ΣΥΡΙΖΑ και… της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του; Τα εκλογικά αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαϊου είναι πιο σύνθετα από αυτό που θέλουν να επιδείξουν οι κερδισμένοι αυτής της μάχης και σίγουρα δεν είναι η απόλυτη καταστροφή, όπως στρεβλά προσπαθούν να μας πείσουν οι δυνάμεις του 3 παρά κάτι %.

Αν ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ υποτιμήσαμε τη δύναμη που σου δίνει η έλλειψη αντιπάλου και κάποια επιδόματα σε συνθήκες χρόνιας φτωχοποίησης, πράγμα που δε μας επέτρεψε να κάνουμε ακριβείς προβλέψεις, ωστόσο κάναμε κάτι πολύ σημαντικότερο μέσα στην τελευταία τετραετία. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ποια πολιτική δύναμη πρωτοστάτησε επί πανδημίας έξω από τα νοσοκομεία, ζητώντας ενίσχυση του ΕΣΥ, όχι μόνο εμβόλια για όλους και όλες, χωρίς να είναι υποχρεωτικά, αλλά και τεστ και μέσα ατομικής προστασίας και αραίωση των βαρδιών στα εργασιακά κάτεργα, αύξηση των δρομολογίων των ΜΜΜ, κ.λπ. Ποια ήταν η δύναμη που έσπασε τις αντιεπιστημονικές απαγορεύσεις για συναθροίσεις σε εξωτερικούς χώρους στο Πολυτεχνείο και στην πορεία μνήμης για τον Α. Γρηγορόπουλο, και μάλιστα κυνηγήθηκε, ξυλοκοπήθηκε και διώχθηκε για την ανυπακοή της αυτή. Ποια δύναμη πρωτοστάτησε στην υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων φυλακισμένων απεργών πείνας. Ποια δύναμη έδωσε τις μάχες της κατά της αξιολόγησης, κατά της πανεπιστημιακής αστυνομίας και ακόμα εν μέσω της προεκλογικής περιόδου έδινε μάχες στα σωματεία όπου συμμετέχει.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σ' αυτούς τους αγώνες είναι που θα επενδύσει και πάλι. Αυτός είναι στην πραγματικότητα και ο λόγος καθόδου στις δεύτερες αυτές εκλογές της «συμμόρφωσης» του εκλογικού αποτελέσματος στις ορέξεις της κερδισμένης Ν.Δ. Αν για τους αστούς πρέπει να ψηφίζουμε μέχρι να ψηφίσουμε «σωστά» είτε σε εκλογές, είτε σε δημοψηφίσματα, οι επαναστάτες πρέπει να προσπαθούμε να γίνουμε η αριστερά που έχει ανάγκη η ζωή μας η ίδια. Οι αριστεροί άνθρωποι πρέπει να ψηφίζουμε όπως ζούμε κι αγωνιζόμαστε. Έτσι ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο. Και σ' αυτό θα συντελέσει κομβικά μια δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο δρόμο και στην κάλπη.

Δημοσιεύθηκε στην Εργατική Αλληλεγγύη, Νο1574

Εδώ η τοποθέτηση στην εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Πλ. Αυδή (Αθήνα) από την Ελένη Βαφειάδου:

Παρουσίαση ψηφοδελτίων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023

της Ελένης Βαφειάδου, υποψήφια στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Οι φετινές εκλογές γίνονται σε συνθήκες εμπέδωσης του «μνημονιακού κεκτημένου», δηλαδή του μικρού καλαθιού από άποψη προσδοκιών για το παρόν και μέλλον της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Αυτό που αφήνει πίσω της αυτή και η προηγούμενη κυβέρνηση είναι οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας, οι νεκροί των Τεμπών, του Ματιού, της Μάνδρας. Επίσης αφήνουν πίσω –εκτός από μια απέραντη βάση του ΝΑΤΟ- μια χώρα real estate με «τζάμπα» ανάπτυξη μέσω της πώλησης ακινήτων και της περιουσίας του ελληνικού λαού, χωρίς καν να συζητιέται μια ανάπτυξη με δημόσιες επενδύσεις κόντρα στις ευρωπαϊκές επιταγές, η οποία θα ήταν όμως παραγωγική. Τις συνέπειες της ανάδειξης του τουρισμού ως της ατμομηχανής της ελληνικής οικονομίας τις βλέπουμε ήδη. Τα εργασιακά κάτεργα για τους νέους και τις νέες, η άγρια τουριστικοποίηση και η εκδίωξη του μέσου πολίτη, η αλλοίωση του πολιτιστικού περιβάλλοντος κλπ., καμία σχέση δεν έχουν με τις υποσχέσεις όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων που ορκίζονταν στη «βαριά μας βιομηχανία». Η δεύτερη παρακαταθήκη είναι αναμφισβήτητα η λεγόμενη «πράσινη μετάβαση», της οποίας τις καταστροφικές συνέπειες με κύρια αυτή της υποβάθμισης του περιβάλλοντος -αστικού και φυσικού- θα αρχίσουμε να τις βλέπουμε όλο και πιο έντονα πολύ άμεσα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ-ΦΡΟΥΡΙΟ ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΕΙ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ.

Το πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο είναι το αποκορύφωμα της νεκροπολιτικής που φέρνει η Ε.Ε. με συμφωνίες για το μεταναστευτικό”, τις οποίες πρόθυμα εκτελεί το ελληνικό κράτος με αντιδραστικό ζήλο. Το δόγμα της «φύλαξης και ασφάλειας των συνόρων», το οποίο  αποτελεί θεσμοθετημένο «καθεστώς εξαίρεσης» για την Ε.Ε., έχει ακριβώς αυτές τις άμεσες συνέπειες: χιλιάδες πτώματα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, χιλιάδες έγκλειστους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χιλιάδες ανθρώπους να τιμωρούνται καθημερινά με τον πιο βίαιο τρόπο επειδή τόλμησαν να πατήσουν το πόδι τους σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η Ε.Ε. χρηματοδοτεί αδρά με ευρωπαϊκά κονδύλια, και συμμετέχει με εξοπλισμούς και τη λειτουργία της Frontex, η οποία παρακολουθεί, συντονίζει και συμβάλει στην απρόσκοπτη προώθηση της αντιμεταναστευτικής και αντιπροσφυγικής πολιτικής της αποτροπής στα ευρωπαϊκά σύνορα. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση της ΝΔ περηφανεύεται για το χτίσιμο του φράχτη στον Έβρο με αποκλειστικά εθνικά κονδύλια, πανηγυρίζει για τον έλεγχο των ροών και το «νοικοκύρεμα» του προσφυγικού, αποκρύπτει τα μέσα και το κόστος για αυτή την εγκληματική πολιτική.

του Μανόλη Μ.

Μια μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει στα μέσα δικτύωσης και τον τύπο σχετικά με το αν υπάρχει συντηρητική στροφή στην Ελληνική κοινωνία, εκτιμώντας τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα από αξιόλογους διανοητές της Αριστεράς. Έτσι, ο Βασίλης Λιόσης ανήρτησε στην ιστοσελίδα «ΠΑΝΤΙΕΡΑ» ένα κείμενο του με τον τίτλο «Μήπως τελικά δεν υπάρχει συντηρητικοποίηση και της ελληνικής κοινωνίας; (σχετικά με έναν αντίλογο)». Το οποίο αποτελεί απάντηση σε άρθρο του οικονομολόγου και διανοούμενου της αριστεράς, που πρόσφατα κόσμησε το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, Ηλία Ιωακείμογλου με τον τίτλο «Τα εκλογικά αποτελέσματα δεν σηματοδοτούν συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας». Ενώ στις 23-5, ο Βασίλης Λιόσης ξεκίνησε τη συζήτηση στην Εφ. Συντακτών με τον τίτλο «Πόσο βαθιά έχει προχωρήσει η συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας;». Και φτάσαμε στις 30-5 να κάνει τις δικές του εκτιμήσεις ο σ. Κώστας Παπαδάκης, μέλος και υποψήφιος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, με το κείμενο: «Το φάντασμα της συντηρητικοποίησης και η πραγματικότητα στην κοινωνία…», ενώ και στις 6-6 γράφει η Όλγα Τσιλιμπάρη «Για τις προηγούμενες… και για τις επόμενες (Μέρες και Εκλογές)».

Σε όλα τα κείμενα θα δούμε ισχυρά επιχειρήματα και των δυο απόψεων σχετικά με το εάν τα αποτελέσματα αναδεικνύουν συντηρητική στροφή της Ελληνικής κοινωνίας…